Kronik Hastalıklara Bütüncül Yaklaşım

Günümüzde beklenen yaşam süresinin artmasıyla beraber  kronik hastalıklar da daha yaygın hale gelmiştir. Diyabet, hipertansiyon, kardiyovasküler sistem hastalıkları, osteoartrit gibi eklem hastalıkları,  KOAH ve astım gibi solunum sistemi hastalıkları ile migren  en sık görülen kronik hastalıklardandır ve toplumda yaygınlıkları  giderek artmaktadır. Bu da her geçen gün çok daha fazla kişinin bu hastalıklarla karşılaşacağı anlamına gelmektedir. Hastalıkların  uzun süre devam etmesi, hastada başka sağlık sorunlarının da başlamasına ve işlevsellik kaybı yaşanmasına yol açabilmektedir. Tam da bu noktada devreye giren ve de “hastalık yoktur, hasta vardır” ilkesine dayanan bütüncül yaklaşım, hastalıktan ziyade hastanın kendisine daha çok önem veren,  hastayı ön plana alan,  hastanın yaşam kalitesini artırmayı hedefleyen bir tedavi yöntemidir.

Kronik hastalıklara bütüncül yaklaşımda genel olarak; hastalıkların sağaltımında ve takibinde  kişileri biyopsikososyal olarak değerlendirmek, bir bütün olarak ele alarak sosyal, kültürel ve çevresel olarak etkileyen faktörleri tüm yönleriyle gözden geçirmek  amaçlanmaktadır.  Bütüncül Tıp Uygulamalarında, bir yandan problemin tanımlanması ve  bir tedavi yöntemi önerilmesi,  diğer yandan ise hastanın bir bütün olarak değerlendirilerek  kişiye özgü   yaşam tarzında değişiklikler yapılması planlanmaktadır.

Şüphesiz ki bir hastalığın yönetimi, tanı ve tedavi şemasından çok daha fazlasını içermektedir. Bütüncül yaklaşımı benimseyen hekimler, bir yandan problemi tanımlayarak tedavi yöntemi önerirlerken diğer yandan da hastaları anlamaya çalışarak  inançları, sosyal, ekonomik ve kültürel problemleri, kişisel beklentileri ve aile yapısını  göz önünde bulundurmaya çalışırlar. Hastaların  beslenmesinden, alacağı destek ve takviyelere, sosyal ve iş çevreleri ile özel yaşamından, psikolojik durumuna kadar ilgilenerek  bir yaşam değişikliği planı sunarlar.

Bir hastanın kişiliği, korkuları ve kaygılarının  her hastalıkta rol oynadığını bilmek, ruhsal, entelektüel, duygusal, sosyal ve ekonomik faktörlerin kişinin hastalığı üzerine etkisini göz önünde bulundurmak bütüncül yaklaşımın yapıtaşıdır.

Unutulmamalıdır ki  hekimlerin, rehber olacak şekilde hastalarla ortak hareket etmeleri ve onları sağlığa götüren yolda birlikte yol almaları, tedavinin başarısı açısından en önemli şartlardan biridir.